14 Ekim 2014 Salı

#2

2007'den beri tanışan iki arkadaş.
Hep aynı diyaloglar.

-21 yaşındayken de böyleydim, 25 oldum hala böyleyim. Bir şeylere geç kalıyorum hissi...
+Of kızım düzelecek diye diye 30 yaşımıza geldik...

....
-Takıntılıyız çünkü.

....

-Takmadan "yapıcam" diyince bak binlerce kilometre uzağa gidebiliyorsun. Ama bizim gibi "hayat çok zor, bi bana zor, beni çook zorluyor." diyince yerinde sayıyorsun bebek. Ben anladım.
Evet şu an hayalindeki iş için para lazım, biliyorum ama para için de bir müddet diye sevmediğin bir yerde sevmediğin insanları çekmek zorundasın.
+Of valla bazen dayanamıyorum Sed.
-Biliyorum bebek, çünkü ben de bazen dayanmıyorum.


----

Nbr?
Bol bol şükrettiğim ve evrenin de bana sakin bir şeyler düzeliyormuş gibi ilizyon yaptığı şu günlerde 25 yaş sendromum benimle birlikte.
Hep aynı insanlar, hep aynı diyaloglar.
Yazarsam anlam kazanırmış gibi.