27 Aralık 2008 Cumartesi

silkelendim ve kendime geldim.!

Asla ve asla sıkıcı olmamalıyım !
Her zaman etrafa fosforlu renklerde mutluluk saçmalıyım.
Durmamalıyım. Hep koşmalıyım.
Hep sırıtmalıyım.
İçimdeki çocuğu hiç susturmamalıyım.
Hep daha iyi olmaya çalışmalıyım.
Hep daha iyi olmalıyım.
Hep sevmeliyim.
Her gün yeniden aşık olmalıyım.
Bazı zamanlar hiç susmamalıyım.
Kaoslardan da keşfedilecek şeyler çıkabilir bunu kabullenmeliyim.
Bazen geçmişi silebilmeliyim.
''Belki'' değil '' her gün '' güneşin benim için doğduğunu artık öğrenmeliyim.
Sildiklerimin, unuttuklarımın yerine daha iyisini koyabilmeliyim.
Bazı insanların hayatlarında, kalplerinde ikinci olmayı artık kendime dert etmemeliyim. Bunu böyle kabullenmeliyim.
Gülmeliyim.
Artık yorulmamalıyım.
Ertelememeliyim.
Daha çok gülmeliyim.
Hep gülmeliyim.
Hayal gücüme '' dur '' dememeliyim !
Çocuk susmamalı.
Olgunlaşmalı ama büyümemeli.
Fon müziği hiç susmamalı, hiç kapatılmamalı.
Somurtmamalıyım.
Eğlenmeliyim.
Eğlendirmeliyim.
Sonuç olarak SİLKELENMELİ VE KENDİME GELMELİYİM !

22 Aralık 2008 Pazartesi

garip bir başlangıç.

...ve başımdan geçen tüm olaylara rağmen hala incitilmek için sonsuz ve engellenemez bir potansiyelim olduğunu keşfettim.