23 Aralık 2012 Pazar

Ama arkadaşlar iyidir iyi.

Nbr?
Bu hafta bol yazılı oldu bence.
Güzel de oldu.
Hep böyle olur inşallah da "yazı yazsana ya!!!" diye darlamaların biter.
Neyse.
Ne düşündüm bak şimdi.
Fark ettim ki çocukluğum birlikte geçmiş, çocukluğunu bildiğim insanlardan kopamıyorum ben. Hep bir sevgi, hep bir özlem var onlara.Aradan yıllar da geçse de bu böyle. İlerleyen yaşlarda edindiğim kişilerden ise çok çabuk bir vazgeçiş, eee bununla mı uğraşacağım ben tavrı.
Az önce yıllardır görmediğim bir ilkokul arkadaşımla twitter'dan mentionlaşırken aklıma geldi bu.
İlkokul ikide aynı sırada oturmuştur. Sonrasında çok da güzel bir arkadaşlığımız olmuştu. Lise başlayıp herkes bir yerlere dağılınca ve Facebook'un bizler tarafından keşfine kadar bir çok arkadaşımdan olduğu gibi ondan da kopmuştum. Ha bunca zamandır hadi görüşelim muhabbeti olmadı, hep bir "bir ara görüşelim"ler oldu ama iş güç okul derken fırsat olmadı. ( Bir ara muhakkak görüşelim insanlarına pek kızamam ben. Bunu suistimal eden arkadaşlarım var biliyorum ama gerçekten vakti olmayan arkadaşlarım da var.) Çok kısacık bir anda ilkokul arkadaşlarımı düşündüm.
4.Levent'teki 12Eylül İÖO'da okudum ben 8sene. Biz mezun olup gittikten sonra yıkıldı bizim okul, süper bir okul yaptılar ismi de değişti.
8 sene sınıfımı bile değiştirmeden birlikte büyüdüğüm insanların birçoğu Facebook hesabımda var.
Ana sayfama feed'leri düşünce bazen tıklayıp bakıyorum da hiçbiri hiç değişmemiş, hala bıraktığım sevimlilikte hala bir yerlerde bıraktığım kardeşim gibiler.
Aynı şeyi lise arkadaşlarım için söyleyemem valla!
Okuduğum okulun konumundan mıydı yoksa sınıfın kalabalıklığından mı bilemiyorum. Lise diyince bende şöyle bir "ııyyyyy" ifadesi suratıma yerleşiyor.
dfkgndgndkngkdg
Diyorum ya sana daha sonraki yıllarda edindiğim arkadaşlarla bir uyuşmamazlık oldu.
Hala daha görüştüğüm 1-2 kişi var ama.
Bilemiyorum belki de içimdeki çocuk en çok o okuldayken mutluydu.

Sende de var mı böyle şey?
Çocukluk arkadaşlarına daha bir hassasiyet ya da bitmek bilmeyen bir özlem?
Bu konuda yalnız kalırsam çok şaşırırım zira.
:)
Öperim lan.


5 yorum:

  1. ilkokuldan iki, bebeklikten bir arkadaşım var sürekli görüştüğüm! lisede yarım, eh üniversite daha bitmedi sayılır görüşüyoz hala! dersaneden üç kişi daha var dedikodularına bayıldığım! gerisi fasa fiso ya! (sen anladın panpa)

    YanıtlaSil
  2. Bende liseden kalma görüştüğüm tüm arkadaşlarımdan kazık yedim vefasızlık gördüm sonuç olarak şu an hiçbiriyle görüşmüyoruz ama eski ortaokul arkadaşlarımla grup olarak görüşmeye devam ediyoruz son hız bence de ne varsa eskilerde var.
    O değil de ; insan hiç ilkokul sıra arkadaşına aşık olup sonra da bunu kendisine söymek gibi bi gerzeklik yapar mı ya...
    Ben yaptım amaa !..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yıllar sonra mı açıldın. :)
      Olur öyle şeyler ya.

      Sil
    2. yok aslında bi anda oldu bende direk söyledim işte :(

      Sil

Üşenmeyip yorumladığın için teşekkürler. (: