Bıkkınlık geldi zaten her tesadüf kelimesini kullandığımda o filmin konusu açılmasından.
Hani şu yazımda bana o güzel buketi yollayan polisiye kahramanı vardı ya.
Ondan bahsedeyim diyorum, ama ben bahsederken insanlar yanlış anlar diye ödüm patlıyor.
Bir de şimdi anlatsam bi taraflarıyla gülen olur sinirlenirim.
Uf.
Anlatayım.
Tumblr'da yazıklarımı okuyup twitterımı sonrasında blogumu bulup mail adresime ulaşan, 4buçuk aydır mailleştiğim bir mektup arkadaşım var benim.
Şaka gibi, belki de saçma ama ben öyle çok eğleniyorum ki.
İnternet ortamından cidden bir arkadaş edinebileceğimi, içimi dökebileceğimi gördüm.
İyi ki tanıdım diyorum.
Her zıkkımı anlatıyorum.
Her zıkkımını anlatıyor.
Her yazdığımı okuyor. Blogta tumblrda bir de kelime hatası gördüğünde ukala ukala söylüyor.
kgldfgnjdşjgdhg
Geçtiğimiz cumartesi polisiyenin beklenen kısmı oldu ve buluştuk.
Çakal, ben 10dır onu beklerken o yolun karşısından beni izliyormuş.!
Dondum dondum bunu bil !
Neyse efenim sonrasında nasıl geçtiğini anlamadığım bir 4 saat geçti.
Çenemin düştüğü günlerden biri oldu.
Bu akşamda her zaman bindiğim otobüsü gördüğüm halde koşmam gerektiği halde aman yaa salla yetişemem zaten demeseydim sanırım hafızımla -evet o benim hafızım, birbirimize böyle hitap ediyoruz - karşılaşamicaktık.
Tabii biz karşılaşınca o kısa çaplı bir şok yaşadık ya hadi neyse.
kgşlfdgnjşmdh
önce tanıyamadı hatta sanki
dgşnldfgjşfdlgkd
bunu dedim diye kafamı kıracak biliyorum.
Neyse efenim.
Gördük ki tesadüfler güzel şeylermiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Üşenmeyip yorumladığın için teşekkürler. (: