"Çok mutlu olduğun ilişkinin öncesindeki haline döndüysen ilişkin için çanlar çalıyor demektir."
-eee next kim ?
2 yıl önceki halime dönmüş olabilirm; hortlayan bir insomania, her an herşeye sinirlenebilen bir bünye, her şeyi gereğinden fazla kafaya takma, aniden -ve çoğu zaman sebepsiz yere- başlayan ağlamalar, bağırınmalar vs.
Bunları sınav stresi -dgs- ve okulun bitmesi zannediyordum lakin öyle olmadığını son bir haftadır ben de anladım. Psikiyatriste gittim, sonuç depresyon başlangıcı. Eh, "depresyondasınız hanfendi." cümlesinden iyi tabi.
İlk defa başıma gelen bir şey değil bu ç'yle çıkmaya başlamadan öncede psikolojim gayet kötü durumdaydı, ilaç kullanmak istemediğim için psikiyatriste de gitmiyordum. sonrasında pamuğumla çıkmaya başladık ben düzeldim. 17 aydır da düzgünüm. Lakin son bir kaç aydır başlayan insomaniam ( eskiye oranla o kadar kötü değil eskiden hiç uyumazdım şimdi en azından uyu-uyan modunda uyuyorum, hiç yoktan iyi.) ve 2 paragraf yukarda yazdığım davranışlar vuku bulunca kendimi 2 sene önceki ben gibi buldum. Yakın bir arkadaşında, "eee weba, next kim ?" diyince olduğum yerde kaldım. Sıradaki falan yok, pamuğumu seviyorum. Belki eskisi gibi cıvık cıvık bir ilişki değil ama sağlam temellere oturttuğumuzu biliyorum. Hem şu ara ondan en son isteyeceğim şeydir " sadece benimle ilgilen hep benimle ilgilen." Kendisiyle ve ailesiyle olan sorunları yeterince başını şişiriyordur.
Öf böyle yazınca da sonucu nereye bağlasam bilemedim neyse iyi ki prozac ve atarax var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Üşenmeyip yorumladığın için teşekkürler. (: