Şubat ayı mucizeleri.

Sömestr tatilinin sayılı son günleri.
Havanın berbatlığı yüzünden değil dışarı doktora bile gidemediğim şu günlerde, anneme şubat aynın önemini, yarının 1.senemiz olduğunu, Ç'nin okuduğu okulu söylediğim yetmezmiş gibi bir de üstüne üstlük "sence ne hediye alsam ? " diye akıl aldığım, aklımdakileri söyleyip arasında bi seçim yapıp bana yardımcı olmasını istediğim ve bunları yaparken bana hiç kızmayıp aksine gayet anlayışlı karşıladığı bu günü bi yere not almalıyım.
Ya annem büyüyor ya da artık benim büyüdüğümü kabulleniyor.
Belki de son bir senedir bendeki olumlu değişikliğ görüp bu değişikliği yaratana kızmama kararı aldı bilemiyorum.
Anne, seni çoook seviyorum.