Otorite.

Cuma günü finallerin bitmesiyle eve geldim. Anne - baba - kardeş özlemi, anne yemekleri derken herşey çok güzel tabi ki. Ev gibisi yok ve kim ne derse desin huzur dediğimiz şey bence ailedir.
Gel gelelim asıl konu otoriteye.
Son 2 gündür kardeşime " ders çalış lan ! " diye çemkirmekteyim ama ben her çemkirdiğimde biri bi odadan çıkıp, " kızım sen de ders çalış bence." diyorlar. BEN BU EVDE OTORİTE SAĞLAYAMİCAK MIYIM ARKADAŞ ?!
Hem siz her dakika derken sorun yok ben diyince noluyör ?
Bunca yıldır okuyorum hiç bana ders çalışmayan ailemin böyle bir tepki vermesi garip kaçıyor ya.
İlkokul, ortaokul lise derken bizimkiler hiç bana ders çalış demedikleri gibi öss dönemimde eve kesin olarak internet bağlatmaları ile ben iyice zıvaladan çıkmış bir birey oldum.
Onların bana ders çalış dememelerini başlıca sebepleri arasında benim her dakika odamda olmam ve elimde bir kitap olmasıydı sanırım. Ve verdikleri inanılmaz motivasyonlar. Örneğin öss'ye ilk gireceğim sene, " olmazsa olmaz kızım yea, kasma kendini." diyen bir anne; "millet 30 yaşında üniversiteye gidiyor sen ilk senende kazanamamışsın çok mu ya ?!" diyen bir baba vardı etrafımda. Sonrasında malum kaç yaşında üniversiteye girdiğim. yaş oldu 46 anca. södfnhsdkjfsdklf.
Ama şimdi olaya ailemin açısında bakınca bende yaptıkları yanlışları ufaklıkta yapmama derdindeler.